Και θέλει και μπορεί να τους παίρνει!

Το γήπεδο είναι πάντα ο καθρέπτης και ο αψεγάδιαστος κριτής. Επομένως για κάθε εντυπωσιακή -στα χαρτιά - μεταγραφή οι εμφανίσεις στο χορτάρι επιβεβαιώνουν την ανταποδοτικότητα που θα έχει και την απόσβεση των χρημάτων που δαπανώνται. Ο Άρης από πέρσι έχει αρχίσει να ανεβάσει σιγά-σιγά τον πήχη και να κάνει ψώνια από το πάνω ράφι. Εφερε Ιτούρμπε, Καμαρά, Εντιαγέ. Ο δεύτερος μετά από μόλις ένα χρόνο παραχωρήθηκε στον Ολυμπιακό επιστρέφοντας κέρδος στο club. Φέτος το μενού έχει μέχρι στιγμής Ζερβινιό και Μάνου Γκαρθία. Διαφορετικές περιπτώσεις με ένα κοινό όμως παρονομαστή. Διαθέτουν όνομα, εκτόπισμα στην αγορά, σε βάζουν στο χάρτη και σε διαφημίζουν ως ομάδα και φυσικά ανεβάζουν το επίπεδο του πρωταθλήματος.

Δείχνουν από μέρους του Θόδωρου Καρυπίδη που εκφράζει όλα τα παραπάνω και μια συνέπεια και μια αποτελεσματικότητα. Ο ισχυρός άνδρας της ΠΑΕ Άρης δεν μένει στα λόγια. Προχωρά και στις πράξεις αναγκάζοντας τους φίλους του να τον αποθεώνουν και τους- αρκετούς- εχθρούς του να αναρωτιούνται: “μα πως το κάνει”;

Κάθε καλοκαίρι λοκάρει κάποιους παίκτες, αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις που πλέον έχει αποκτήσει στην ποδοσφαιρική αγορά της Ευρώπης και τις πόρτες που έχει ανοίξει με μεγάλα μανατζερικά γραφεία, και σιγά-σιγά τους φέρνει. Τον Μάνου Γκαρθία τον… λόκαρε ως στόχο πριν από πολύ καιρό, και σιγά-σιγά τον έφερε στα νερά του και στην ομάδα, παρότι οι περισσότεροι προεξοφλούσαν το ανέφικτο στην υλοποίηση μιας τέτοιας μεταγραφής. Την πάλεψε αυτή τη μεταγραφή όσο καμία άλλη στα επτά χρόνια που βρίσκεται στο τιμόνι της ομάδας και προσφέρει στον Άρη ένα ποδοσφαιριστή στην ακμή της ποδοσφαιρικής του ηλικίας, γεμάτο ορμή και όρεξη και όχι έναν 30 φεύγα που έρχεται για τα τελευταία ένσημα. Θα περίμενε ποτέ κανείς τέτοιος παίκτης να έρθει στην Ελλάδα στα 24; Και δεν μιλάμε για στόπερ ή μπακ. Είναι δημιουργικός παίκτης που έπαιξε και παίζει σε όλες τις εθνικές της Ισπανίας. Εναν game changer. Πόσοι, έστω και στα 33 τους, τέτοιοι έχουν έρθει στην Ελλάδα; Και αυτός είναι μόλις 24. Το βιογραφικό του δεν φέρει καμία σκιά. Μόνο χρυσόσκονη και ένα αστείρευτο ταλέντο που ψάχνει το κατάλληλο περιβάλλον να εκδηλωθεί. Ο Γκαρθία δεν ταλαιπωρήθηκε από χιαστό όπως ο Ζερβινιό ούτε από δικαστικές περιπέτειες όπως ο Σάντι Μίνα. Είχε επιλογές να μείνει Ισπανία, να επιστρέψει στην Αγγλία και να συνεργαστεί με ανθρώπους όπως ο Βιειρά ή ο Κομπανί. Η επιμονή όμως του Άρη, το ασφυκτικό πρέσινγκ και η διαπραγματευτική ικανότητα του Καρυπίδη και των ανθρώπων που συμμετείχαν στις επίπονες διαπραγματεύσεις χαρίζουν στον Άρη ένα παίκτη που μπορεί να του δώσει το κάτι παραπάνω. Να ομορφύνει το παιχνίδι του. Να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς στη μεσαία γραμμή. Να ξέρουν οι νέοι του συμπαίκτες σε ποιον θα δώσουν την μπάλα. Και οι επιθετικοί ποιος θα τους αξιοποιήσει.

Το ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι έρχεται έχοντας κάνει ήδη προετοιμασία με την Χιχόν και λίγες μέρες πριν από τα πρώτα σοβαρά τεστ της χρονιάς με την Μακάμπι, ο Άρης προσθέτει ένα υπέρ όπλο στα χέρια του Μπούργος. Προφανώς και η παρουσία του Αργεντινού έπαιξε κι αυτή το ρόλο της, ενισχυτικά. Είναι φανερό ότι ο Άρης αξιοποιεί στο έπακρο τον προπονητή του και δεν τον περιορίζει μόνο στην προπονητική του ιδιότητα. Προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και το όνομά του. Προσπάθησε να το κάνει και με την Ατλέτικο άσχετα αν δεν απέδωσε κάτι χειροπιαστό.

Τώρα είναι ο Μπούργος που πρέπει να βρει τρόπο να βάλει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τον Γκαρθία στο παιχνίδι του Άρη. Να τον αξιοποιήσει άμεσα. Να τον κάνει να αισθανθεί με το καλημέρα σημαντικός. Ίσως χρειαστεί να αλλάξει και σχηματισμό για να εισπράξει αυτός και η ομάδα όλα όσα μπορεί ο 24χρονος να προσφέρει. Με την έλευση του Γκαρθία που γίνεται η 9η φετινή προσθήκη, ο Άρης μοιάζει να έχει προσθέσει ποιότητα που δεν την είχε ποτέ τα τελευταία χρόνια. Και η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι αυτό δεν αποτελεί για την ιδιοκτησία του πλέον εξαίρεση αλλά τον κανόνα που υπαγορεύει τις κινήσεις. Μοιάζει να έχει και συνέχεια και να μην σταματάει στον Ζερβινιό και τον Γκαρθία. Φανερώνει μια ακόρεστη δίψα να τρυπήσει επιτέλους ο Άρης το ταβάνι του και να προσπαθήσει φέτος να κάνει κάτι σπουδαίο. Με πρώτο στόχο να παλέψει λυσσασμένα αλλά και με πιο γεμάτη φαρέτρα πλέον, την είσοδο στους ομίλους του Conference League. Η Μακάμπι δεν είναι σε καμία περίπτωση Γκόμελ. Αλλά το ίδιο λογικά θα πρέπει να σκέφτεται και η ομάδα του Βλάνταν Ιβιτς. Ότι ο Άρης δεν είναι Ζίρα….